Τα παιδιά είναι ο καθρέπτης μας! Αν βλέπουν να κοροϊδεύουμε, θα κοροϊδεύουν και αυτά! Αν χλευάσουμε, αν κατακρίνουμε, αν ειρωνευόμαστε, θα κάνουν το ίδιο! Οι γονείς, και γενικότερα το οικογενειακό περιβάλλον με το οποίο συναναστρέφεται και μεγαλώνει ένα παιδί, καθορίζουν τον χαρακτήρα του! Εμείς πρέπει να δίνουμε το καλό παράδειγμα! Τα παιδιά, μιμούνται αυτό που βλέπουν. Δεν μπορεί μία μαμά να συμβουλεύει το παιδί της να μην κοροϊδεύει ένα άλλο.

Η παιδιάτρος και εξειδ. νεογνολόγος Γ.Ν.Παπαγεωργίου, Ντόρα Στεργίδου, εξέφρασε την άποψη της με ένα post που πράγματι αξίζει να διαβαστεί από τους γονείς.Ειδικά από εκείνους τους γονείς που εμπιστεύονται τυφλά οδηγίες υγείας που διαβάζουν σε μαμαδοgroup. Όπως εύλογα τονίζει, οι γονείς θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι οι πληροφορίες και τα σχόλια που διαβάζουν άκριτα από μη επαγγελματίες αποτελούν πάντα τις προσωπικές απόψεις όσων τις εκφράζουν και σε καμία περίπτωση δεν.

Η ψυχολόγος-παιδοψυχολόγος και συγγραφέας κ. Αλεξάνδρα Καππάτου συμβουλεύει: Σε λίγες ημέρες ανοίγουν τα σχολεία και κάθε φορά που το αναφέρετε στο παιδί σας αντιδρά έντονα! Αναρωτιέστε τι είναι η σχολική άρνηση και πώς πρέπει να αντιμετωπίζεται; Η άρνηση του παιδιού να πάει στο σχολείο σε τακτική βάση αλλά και τα προβλήματα που παρουσιάζει όταν αναγκάζεται να παραμένει στο σχολικό χώρο είναι από τις πιο δύσκολες καταστάσεις που καλούνται να διαχειριστούν οι.

Οταν εμπλέκεστε υπερβολικά με την εκπαίδευση και τα μαθήματα του παιδιού σας, σίγουρα τα βοηθάτε να είναι πολύ καλοί μαθητές, αλλά υπάρχει μία λεπτή διαχωριστική γραμμή κάπου εκεί, που εάν την υπερβείτε θα τους κάνετε περισσότερο κακό, παρά καλό, υποστηρίζει μία νέα μελέτη. Αυστραλοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι οι γονείς που έχουν μια ακραία προσέγγιση απέναντι στις σχολικές υποχρεώσεις του παιδιού τους και κάθονται από πάνω τους για να ολοκληρώσουν τις.

Φυσικά και δεν είναι δυνατόν το παιδί σας να μην θυμώνει, να μην νευριάζει ή μην ενοχλείται. Το ζήτημα είναι πώς θα μάθει να εκφράζει με πιο εποικοδομητικό τρόπο αυτά τα συναισθήματα και πώς να τα διαχειρίζεται σωστά. Οι ψυχολόγοι Dr. Scott Turansky και Joanne Miller, στο βιβλίο τους Home Improvement, The Parenting Book You Can Read to Your Kids, μας λένε 10 απλούς τρόπους για να το κάνουμε. 1..

Πριν θυμώσεις, πριν μιλήσεις, στάσου λίγο και σκέψου…Θυμήσου εσένα κρυμμένο στις σκιές ! Στο σχολείο έχασα την κασετίνα μου. Δεν μπορώ να την βρω πουθενά. Φοβάμαι να το πω γιατί θα με μαλώσουν. Εγώ φταίω.. Νομίζεις πως είναι κάπου μακριά και δεν ακούν. Νομίζεις πως είναι απασχολημένα και δεν σε βλέπουν. Νομίζεις πως είναι μικρά και δεν θα καταλάβουν… Η μαμά γύρισε αργά από τη δουλειά. Είναι κουρασμένη. Κάνει δουλειές.

Αγαπητή μαμά, Με τον ερχομό του παιδιού σου έχει αλλάξει όλη σου η ζώη. Έχεις βρεθεί μπροστά στην πιο δύσκολη αποστολή που σου έχει ανατεθεί ποτέ και θες να κάνεις τα πάντα για να τη φέρεις εις πέρας με τη μεγαλύτερη δυνατή επιτυχία. Μέσα στον πρώτο χρόνο της ζωής του μωρού σου θα υπάρξουν στιγμές που θα νομίζεις ότι δεν τα έχεις καταφέρει καλά και θα νιώσεις πως δεν είσαι.

Καλή επικοινωνία ανάμεσα στον έφηβο και τους γονείς του: ακούγεται από δύσκολο έως ακατόρθωτο; Αρχικά, μάθετε να επικοινωνείτε μαζί του! Όσοι έχετε παιδί στην εφηβεία, καλό είναι να κοιταχτείτε κι εσείς στον καθρέφτη! Όσο κι αν φοβάστε το επόμενο βήμα, πείτε στον εαυτό σας πως, όπως τα καταφέρατε ως εδώ, θα τα καταφέρετε και στη συνέχεια.   Τι σας προτείνω: • Δεχτείτε να αλλάξετε ρόλο. Mέχρι τώρα αποφασίζατε εσείς για.

Aνάμεσα στους συνηθισμένους λόγους για τους οποίους ο έφηβος «θρονιάζεται» με τις ώρες μπροστά στην τηλεόραση είναι οι εξής: – Oι γονείς έχουν συνεχώς σε λειτουργία τη συσκευή της τηλεόρασης, είτε τρώνε είτε μαγειρεύουν είτε σιδερώνουν. Tο παιδί σε αυτή την περίπτωση συνεχίζει απλώς ό,τι έμαθε. – Kαθώς η τηλεόραση «παίζει» αδιάκοπα ακόμα και χωρίς να την παρακολουθεί κανείς στην οικογένεια, το παιδί συνηθίζει να την έχει σαν «συντροφιά». O.

Πολλές φορές σαν γονείς, ξεχνάμε ότι έχουμε απέναντί μας ένα παιδί που το μόνο που θέλει είναι αγάπη από εμάς και φωνάζουμε ή βρίζουμε. Ας δούμε πώς νοιώθουν…   «Ενώ εσύ μου φώναζες, μου μάθαινες να σε φοβάμαι… Ενώ εσύ μου φώναζες, τραυμάτιζες την αυτοπεποίθηση μου… Ενώ εσύ μου φώναζες, μου μάθαινες ότι δεν είχα αξιοπρέπεια επειδή ήμουν μικρός… Ενώ εσύ μου φώναζες, μου μάθαινες να μην τολμάω, να μη.

  Όταν οι γονείς εργάζονται, ο παιδικός σταθμός εκτός του ότι αποτελεί ένα μέρος ασφαλούς φύλαξης , βοηθάει το παιδί να κοινωνικοποιηθεί, να εκτονωθεί, να παίξει συλλογικά παιχνίδια, να μάθει, να μοιράζεται, να αλληλεπιδρά και να δημιουργεί. Επίσης, βοηθάει το παιδί να διαφοροποιηθεί πιο γρήγορα και να αποκτήσει τη δική του προσωπικότητα. Η σωστή ανάπτυξη του παιδιού δεν επηρεάζεται από το αν θα πάει σε παιδικό σταθμό ή κατευθείαν στο.

Οι περισσότεροι γονείς των οποίων τα παιδιά πάνε στον παιδικό σταθμό ή στο σχολείο παραπονιούνται ότι κάθε φορά που αυτά επιστρέφουν από το σχολείο και τα ρωτούν πώς πέρασαν την ημέρα τους δεν παίρνουν την παραμικρή απάντηση. Κι όμως, τόσο εσείς όσο και οι υπόλοιποι γονείς ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΜΑΘΕΤΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ! Λογικό δεν είναι; Πρόκειται για το παιδάκι σας, το οποίο πέρνα τόσες ώρες μακριά σας, σε ένα νέο περιβάλλον.