Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι ένα ζήτημα που απασχολεί το άτομο από τα πρώτα χρόνια της ζωής του. Οι σχέσεις που αναπτύσσει ένα παιδί  με τα υπόλοιπα άτομα του περιβάλλοντός του, συνομηλίκους και ενήλικες, κατά την παιδική ηλικία, είναι καθοριστικής σημασίας για την μετέπειτα ανάπτυξή του.

Η σχέση που αναπτύσσει το παιδί από τη βρεφική κιόλας  ηλικία με τους σημαντικούς για εκείνο  ενήλικες είναι ο πρόδρομος τόσο της δομής της προσωπικότητάς του όσο και των σχέσεων που θα αναπτύξει ως παιδί, ως έφηβος  αλλά και ως ενήλικας. Έτσι λοιπόν παιδιά που αναπτύσσουν ασφαλείς σχέσεις με τα πρόσωπα φροντίδας, δημιουργούν στη συνέχεια υγιείς σχέσεις που χαρακτηρίζονται από εμπιστοσύνη. Τα παιδιά που έχουν ανασφαλή σχέση με τα πρόσωπα φροντίδας, λόγω απορριπτικής ή επικριτικής στάσης,  στη συνέχεια της ζωής τους δυσκολεύονται να εμπιστευθούν άλλα άτομα,  συνάπτοντας επιφανειακές και ρηχές σχέσεις. Παιδιά που τα πρώτα χρόνια της ζωής τους μεγαλώνουν με πρόσωπα φροντίδας που χαρακτηρίζονται από συχνές εναλλαγές διάθεσης και συμπεριφοράς, δημιουργούν αμφιθυμικές σχέσεις που χαρακτηρίζονται από μειωμένη εκδήλωση συναισθημάτων και φόβο απόρριψης.

Όπως φαίνεται το είδος των σχέσεων που συνάπτει ένα παιδί τα πρώτα χρόνια της ζωής του με τα πρόσωπα φροντίδας επηρεάζει στη συνέχεια τις σχέσεις με τους συνομηλίκους. Στον Παιδοψυχολόγο απευθύνονται παιδιά και έφηβοι που δυσκολεύονται στη σύναψη υγιών σχέσεων και στη διαχείρισή τους. Οι σχέσεις αυτές συνήθως χαρακτηρίζονται από επιθετικότητα, έλλειψη εμπιστοσύνης, εξαρτητικότητα, μειωμένη έκφραση συναισθημάτων, αυξημένη ανάγκη αποδοχής κ.ά..

Για την αντιμετώπιση των παραπάνω δυσκολιών στη σύναψη και διαχείριση σχέσεων ο Παιδοψυχολόγος, υιοθετώντας μια συστημική προσέγγιση συμπεριλαμβάνει στο θεραπευτικό σχεδιασμό και στην παρέμβαση τα σημαντικά για το παιδί πρόσωπα (οικογένεια και συνομήλικοι) με τους οποίους δυσκολεύεται να δημιουργήσει και να διατηρήσει υγιείς σχέσεις.

Η  Παιδοψυχολόγος

Αλεξίου  Βανέσσα

Πειραιάς, Κέντρο ¨ΣΤΗΡΙΞΙΣ¨